Het systeem versterkt de mol
Door met deze cijfers te spelen geeft de politie niet alleen een vals beeld van hoe het ervoor staat met de criminaliteit in Nederland. Zij laat ook zien wat er mis is met het gebruik van predictive policing.
De voorspellingen van een systeem zijn gebaseerd op de gegevens die je erin stopt. Wanneer de politie dus gegevens invoert die niet kloppen, of de gegevens verkeerd interpreteert, zorgt zij er zelf voor dat er een slechte voorspelling uit rolt. Nu kun je je afvragen of het mogelijk is om te komen tot het invoeren van exact de juiste gegevens, en het krijgen van goede voorspellingen. Je kunt wel met zekerheid zeggen dat het invoeren van onjuiste gegevens leidt tot onjuiste resultaten. Dit probleem gaat verder dan een verlies van effectiviteit. Omdat het systeem zelf geen geweten heeft en niet kan nadenken over context, kunnen er allerlei onjuistheden uit rollen, door bijvoorbeeld misverstanden of vooroordelen. Wat als er gehandeld wordt op basis van deze onjuiste voorspellingen?
Het laat ook zien dat de politie werkt met gegevens, maar hier niet goed mee omgaat. Werken met gegevens heeft alleen zin als je begrijpt wat ze wel en niet zeggen, en als je geleerd hebt en bereid bent om er kritisch naar te kijken. Denk maar aan het ‘dalende’ aantal fietsendiefstallen na de sluiting van politiebureaus. De cijfers geven een rooskleurig beeld, maar in werkelijkheid worden er juist minder zaken opgelost.
Het systeem brengt ook een schaalvergroting met zich mee. Als een enkele agent handelt op basis van vooroordelen of misverstanden is dat al vervelend. Als dezelfde vooroordelen of misverstanden in het systeem terechtkomen, sturen zij niet meer een enkele agent aan, maar misschien wel een hele eenheid.
En een foutje is snel gemaakt. Vaak wordt er gewerkt met de gegevens die voorhanden zijn. Het is maar goed dat de politie niet over alle data beschikt. Maar zij moet goed nadenken over de vraag waar de gegevens wel en niet iets over zeggen. Zo kun je niet bij gebrek aan gegevens over veroordelingen maar gegevens over aanhoudingen gebruiken. Bij een veroordeling heeft de rechter namelijk gekeken of de aanhouding wel terecht was. Eventuele misverstanden of vooroordelen worden bij de rechter als het goed is gecorrigeerd. De cijfers over aanhoudingen die voorafgaan aan deze controle geven dus iets anders weer.
Een ander probleem schuilt in de mogelijkheid om verantwoordelijkheid af te schuiven. De politie moet aan een verdachte kunnen uitleggen waarom hij/zij wordt aangehouden en wat er aan de hand is. Als de politie iemand aanhoudt op basis van een voorspelling van het systeem, is dit dan nog altijd mogelijk? En wie is er dan verantwoordelijk?
Hierboven zag je al een kleine selectie van gegevens die door de politie worden verzameld en in het predictive policing-systeem worden gestopt. Het is zorgwekkend om te bedenken dat de politie, die zo slecht met haar eigen cijfers omgaat, al deze gegevens verzamelt en gebruikt. Het is hoog tijd dat er binnen de politie een cultuur wordt ontwikkeld waarin iedere betrokkene hier goed over nadenktWie bewaakt de bewakers – en gaan ze zelf nog nadenken?.
Tom
Maar predictive policing is toch geweldig. Het faalt namelijk vrijwel nooit! Ook al stop je er nog zo’n slechte data in. Als het systeem misdaad voorspelt op een bepaalde plaats en/of tijd, wordt er op die plaats en/of tijd meer gesurveilleerd en wordt daardoor op die plaats en/of tijd meer criminaliteit aangetroffen. Wat natuurlijk laat zijn hoe geweldig de voorspelling van het predictive-policing systeem was.
Lotte Houwing
Dag Tom,
Ik kan niet helemaal uit je reactie halen of je het expres doet, maar wat jij hier aangeeft is een vrij goede omschrijving van nog een problematisch aspect van predictive policing: het mogelijke ontstaan van een feedback loop. Wanneer de politie op basis van een voorspelling in het systeem de inzet in een bepaalde buurt verhoogd, is de kans groter dat daar criminaliteit wordt geregistreerd. Doordat die gegevens vervolgens weer de basis zijn van een latere voospelling kan dit zich blijven herhalen.
Dit kan er toe leiden dat buurten en mensen die al extra aandacht van de politie krijgen nog meer in de gaten gehouden worden, zonder dat daar een goede reden voor is.
Eddy
Ik heb even naar de cijfers van 2012 – 2017 gekeken (bron politie.nl) en de geregistreerde misdaadcijfers (alle misdrijven, dus ook ‘restcategoriën’) laten over deze periode een daling zien van 28%. Het totale personeelsbestand van de politie is licht gedaald, vanaf 2012 met 4%. Ik kan maar drie hoofdoorzaken bedenken:
– dalende criminaliteit, zeer waarschijnlijk (lees Better angels… van Steven Pinker)
– we melden minder, zeker een oorzaak maar dat zal geen daling van 28% tot gevolg hebben.
– politie werkt veel efficiënter, denk ik niet want verhouding tussen operationeel en niet-operationeel is ongeveer hetzelfde gebleven.
We voelen dat predictive policing met een onbekende voorspellingsmethode geen wenselijke manier is om de criminaliteit tegen te gaan. Maar waarom zo’n omstreden methode inzetten als de huidige blijkbaar goed werkt en criminaliteit vanzelf daalt?