Met de stortvloed aan discriminerende uitingen over Sylvana Simons van de afgelopen dagen is een oud vraagstuk weer groot in het nieuws: hoe breng je het recht op privacy en het recht op communicatievrijheid met elkaar in evenwicht. Roel Maalderink is afgestudeerd op dat onderwerp en schreef er zijn masterscriptie over: ‘De Digitale Schandpaal – En wat we er tegen kunnen doen’.
Sinds de opkomst van diensten als Twitter hebben we veel waardevolle
gevolgen gezien die zijn mogelijk gemaakt door deze zogenaamde many to
many communicatie. Nog nooit was het zo makkelijk om als individuele
burger eigenhandig nieuwsgebeurtenissen te verslaan, of
vertegenwoordigers van het bedrijfsleven of de overheid aan te spreken.
Helaas komen die technologische kansen ook met een keerzijde. Het
verspreiden van oproepen tot geweld of racistische uitingen zijn ook
makkelijker geworden.
Door de exponentieel toenemende mate van digitalisering van onze
samenleving zijn we er bij Bits of Freedom van overtuigd dat de
bescherming van zowel het recht op privacy als het recht op
communicatievrijheid de vraagstukken van de komende jaren zullen
blijken. Elk van de twee eerder genoemde grondrechten brengt in de
digitaliserende wereld op zich al voldoende materiaal voor een stevig
maatschappelijk debat met zich mee. Maar waar het nog het hardst kraakt en
schuurt is op het terrein waar die twee met elkaar botsen.
Onlangs bleek dat nog bij het zogenaamde ‘recht om vergeten te worden’.
Een vraagstuk dat wereldwijd zowel tech-giganten, politici,
toezichthouders, als eerlijk gezegd, organisaties als de onze
confronteerde met een buitengewoon moeilijk vraagstuk: Hoe breng je die
twee grondrechten met elkaar in evenwicht? De afgelopen maanden zien we
diezelfde vraag weer opdoemen in het kader van potentieel extremistische of racistische uitingen, zoals die onlangs online verschenen over Sylvana Simons.
In zijn helder geschreven scriptie beschrijft Roel Maalderink niet alleen het probleem dat laagdrempelige naming and shaming met zich meebrengt, hij bedenkt eigen terminologie en definities om het maatschappelijke fenomeen
juridisch te vatten en om een bijdrage te leveren aan potentiële
oplossingen. Zo pleit hij voor het invoeren van gradaties binnen het
maatschappelijk debat, herziening van plichten en verantwoordelijkheden die komen met de vrijheid van meningsuiting en grotere bewustwording van het omgekeerde chilling effect (sommigen kunnen zich laten afschrikken om hun vrijheid van meningsuiting te gebruiken als ze online aan de schandpaal genageld worden). Tot slot pleit hij voor een heldere definitie van hate speech.
Dit zijn een paar punten om over door te denken. En om ook onze
gedachten over dit onderwerp weer verder aan te scherpen, zijn we
benieuwd naar jullie ideeën hierover! Laat je mening achter in de
reacties hieronder.
Bart
Waar ik me vooral altijd over verbaas is hoeveel aandacht de ‘trollen’ krijgen in de zgn. mainsteam media. Never feed the trolls… toch? 90% van de mensen die dat soort reacties schrijven snappen het onderwerp vaak maar half en zijn het binnen twee dagen alweer vergeten. Zo min mogelijk aandacht aan besteden dus. Alle communicatie kent ‘ruis’; zelfs het internet komt daar niet onderuit ;₩
Curly
Die mevrouw Simons bezorgde het internet veel ruis met haar gedoe (lees gehekel) over een zwarte piet die volgens haar aan slavernij zou appelleren. Die mevrouw zette hiermee niet alleen zichzelf in de schijnwerpers maar ook het integratie debat. Logisch dat ze reacties krijgt.
douwe
het recht van van vrijheids van meningsuiting is een recht ten opzichte van de staat. Je mag niet vervolgd, gemarteld, gecensureerd of anderzins monddood worden gemaakt door de staat als je mening tegen die van de staat in gaat.
Dat heeft echter niks te doen met het verwerpen en afwijzen van abjecte meningen en bot gescheld van burgers door burgers.
Het recht van miningsuiting heb je niet ten opzichte van mij, of iemand die een blog runt (zoals BOF) en reacties mogen dan ook genegeerd of verwijderd worden.
Je recht op vrijheids van meningsuiting is dan niet aangestast. Je toehoorders hebben dan alleen besloten niet langer naar je te willen luisteren.
Groet
Douwe
douwe
En excuses voor de typos; fietsen en typen is lastig…