De onderhandelingen over het anti-piraterijverdrag ACTA waren jarenlang geheim, maar de campagne om meer transparantie had succes. Vandaag is de concept-tekst (PDF) openbaar gemaakt. Zijn onze eerdere zorgen nu weggenomen? Vier gevaarlijke gevolgen van het anti-piraterijverdrag.
Wegfilteren van verboden verkeer
De belangrijkste en gevaarlijkste ontwikkeling is dat de aansprakelijkheid van providers mogelijk wordt uitgebreid. Alternatieve formuleringen worden voorgesteld, maar onder een van de meest vergaande formuleringen zouden providers inbreukmakend internetverkeer moeten wegfilteren of blokkeren, op straffe van aansprakelijkheid (“to remove or disable access to infringing material or infringing activity upon having reasonable grounds to know that the infringement is occuring“, art. 2.18 option 2).
Afsluiten van gebruikers
In eerdere uitgelekte versies van ACTA stond een omstreden voetnoot over internetafsluiting bij auteursrechtinbreuk. Die voetnoot is weg, maar de tekst van het verdrag is niet veranderd: providers zijn in één variant van de tekst slechts niet aansprakelijk, als zij een beleid implementeren dat de opslag en doorgifte van auteursrechtelijk materiaal voorkomt (art. 2.18 option 2, option 1). Dat is een bijzonder brede bepaling en mede gelet op de geschiedenis van deze passage is duidelijk dat internetafsluiting bij auteursrechtinbreuk een voor de hand liggend beleid zou zijn. Ook hierbij geldt overigens dat de aansprakelijkheid van providers verder zou worden uitgebreid.
Niet-commerciële inbreuk wordt strafbaar
Significante opzettelijke auteursrechtinbreuk zonder winstoogmerk zou strafbaar worden gesteld (“significant willful copyright or related rights infringements that have no direct or indirect motivation of financial gain“, art. 2.14.1(b)). De bedoeling van deze bepaling is waarschijnlijk om filesharing strafbaar te stellen. Daarmee zouden echter nationale pogingen om een uitzondering te maken voor niet-commercieel gebruik van auteursrechtelijk werk de pas worden afgesneden. Bovendien is het niet wenselijk om filesharing te criminaliseren: het maatschappelijk draagvlak voor het auteursrecht is al zeer beperkt, en door miljoenen gebruikers strafbaar te stellen verminder je dat draagvlak nog verder.
Inbeslagname van computers
Middelen die zijn gebruikt bij strafbare auteursrechtinbreuk kunnen in beslag genomen en vernietigd worden (“any related materials and implements used in the commission of the alleged offence“, art. 2.16). Omdat ook niet-commerciële filesharing strafbaar zou worden gesteld (zie boven), zou dit kunnen betekenen dat computers die gebruikt wordt bij filesharing onder deze bepaling zouden kunnen vallen.
Op de website van Michael Geist zullen ongetwijfeld nadere analyses van het verdrag worden gepubliceerd.
Update: Woensdag 21 april 2010 was Bits of Freedom in de uitzending van On The Move op BNR Nieuwsradio om de openbaarmaking van de concept-verdragstekst te bespreken. Je kunt het hier terugluisteren.
De afbeelding is gebaseerd op “Piraten, aus Lego” van playroughde, uitgebracht onder een Creative Commons Generic 2.0 licentie.
Christian A. Benstein
“to remove or disable access to infringing material or infringing activity upon having reasonable grounds to know that the infringement is occuring”
En wie bepaald dat ? wat reasonable grounds zijn,
Naja zeer angstaanjagend als je de mogelijkheden bedenkt,
Keep up the work
Tweets die vermelden Bits of Freedom: Vier gevaarlijke gevolgen van anti-piraterijverdrag: -- Topsy.com
[…] Dit blogartikel was vermeld op Twitter door Jildou G., Pieter Taffijn, Pineut, PartijvdDingen, Patrick Schreurs en anderen. Patrick Schreurs heeft gezegd: Bits of Freedom analyseert concept tekst #ACTA RT @bitsoffreedom: Vier gevaarlijke gevolgen van anti-piraterijverdrag: http://is.gd/bCkE7 […]
FredRaket
Vrijheden en gemak moeten wijken voor de belangen van een paar grote spelers. En zoals gebruikelijk leeft men tien jaar geleden. Minstens. Valt nog mee dat Napster en het ruilen van cassettebandjes niet wordt genoemd.
Berend
En niet te vergeten de organisatorische verschillen met WIPO. Waar de afgelopen jaren WIPO steeds meer openheid bood en een platform bood voor belangenorganisaties, is het ACTA verdrag zó ontworpen dat er weinig inspraak van “lastige partijen” zo goed als uitgesloten is en het verdrag zonder probleem kan worden aangepast.(!)
Zie http://arstechnica.com/tech-policy/news/2010/03/your-life-will-some-day-end-acta-will-live-on.ars
Goed bezig BOF!
Diogenes_isher
De partijen/overheden die voor ACTA zijn, begrijpen evident niet dat democratie onmogelijk kan bestaan onder algemene censuur, want daar komen de in ACTA voorgestelde plannen wel op neer !
Democratie en censuur sluiten elkaar absoluut uit, kunnen nooit ofte nimmer samengaan. En “een beetje censuur” is net zoiets als “een beetje zwanger” of “een beetje dood”…
Eenvoudig omdat de kiezers (wat valt er, zelfs nu al, nog echt te kiezen…?) geen eerlijke, zo objectief mogelijke, keuze kunnen maken op grond van “gefilterde” informatie.
Die dan – en hierop durf ik, in pokertaal, “All In” te gaan – de huidige machthebber(t)s zo ongeveer als heiligen zal voorstellen. En iedere vorm van kritiek op hen genadeloos zal onderdrukken.
Is het ook niet opmerkelijk dat ALLE dictators uit verleden, heden en ongetwijfeld ook toekomst, zodra zij aan de macht zijn gekomen onmiddelijk algemende censuur instellen ?
Daarom: geen download verbod, geen Deep Packet Inspection (DPI), geen afsluiting van het WWWeb, geen Electronisch Patienten/Kinder Dossier (E P/K D), weg met
de OnVeilige Overal te Volgen (OV) chipcard, geen “slimme” (=privacy inbreuk makende) energie/water=meters, kortom: weg met politici die letterlijk geen bit van ICT-zaken begrijpen maar zich bij voortduring aanmatigen er wel zeer ingrijpende wetten/maatregelen/beperkingen aan menen te mogen opleggen !!
Indien al de voorgenoemde dictatoriale plannen niet worden tegengehouden/teruggedraaid, komt het neer op: Weg met ONS als individuele, van elkaar verschillende, zelfdenkende en vrije burgers…
Was “Liberalisme” niet de opvatting dat iedere burger zoveel mogelijk keuzevrijheid (en de daar bij behorende privacy) behoort te hebben ? Indien men bv. bij de OV-card ZEVEN jaren later nog ter verantwoording kan worden geroepen over het toenmalige reisgedrag – wel, dat heeft met echte (reis)vrijheid ongeveer net zoveel te maken als de “vrijheid” die men
“geniet” in een maximaal beveiligde gvangenis.
D.I.