Wat zeggen mensen?
Tijdens die sessie werd duidelijk dat mensen in ons werkveld heel gemotiveerd zijn en het gevoel hebben dat er veel op het spel staat. Voor degenen onder ons die als vrijwilliger actief zijn, is ons activisme en onze belangenbehartiging de manier waarop we onze vrije tijd doorbrengen. We werken avonden en weekenden met weinig tot geen structurele ondersteuning (zoals een kantoor en collega's om mee te praten en te ontspannen). Voor anderen is het werk meer dan "alleen maar een baan": het zelfbeeld is sterk vervlochten met de mate waarin doelen worden gehaald.
Iedereen sprak uit het moeilijk te vinden om het werk terzijde te schuiven. Mensen worstelen met het vinden van een gezond evenwicht tussen werk en privé. Wanneer je investeert in verandering die zelden van de ene op de andere dag plaatsvindt, en veel van je werk afhankelijk is van de agenda's van anderen, is er altijd wel iets wat je zou kunnen doen, had moeten doen, of waarvan je het gevoel hebt dat het beter kan.
Iedereen is het erover eens dat dit niet (enkel) een probleem is van individuen, maar van organisaties en zelfs van werkvelden. Toch hebben veel mensen die we spreken het gevoel dat hun organisaties nalaten dit probleem met dezelfde hartstochtelijkheid te adresseren waarmee ze ander werk oppakken.