Rookgordijn of technisch wondermiddel?
Hoe mensen zich bewegen en waar ze vandaan komen zou wat zeggen over het mogelijke risico van de opleving van het virus. Bijvoorbeeld wanneer er een massa mensen op het strand ligt te zonnen, of een polonaise danst in een café. En als er veel toeristen op de Nederlandse terrassen vertoeven kan zo achterhaald worden uit welke landen de horecaliefhebbers komen en hen worden verzocht alsjeblieft weg te blijven. Althans, dat is de gedachte achterLees hier meer over de gedachten achter het voorstel in de memorie van toelichting het wetsvoorstel.
Maar deze gegevens zeggen niks over de daadwerkelijke verspreiding van het virus. Hebben we te maken met een rookgordijn of verwacht het ministerie echt dat deze gegevens op wonderbaarlijke wijze nieuwe "inzichten" zullen brengen? En is de verwerking van al deze gevoelige data werkelijk nodig om tot die “inzichten” te komen? Kunnen we inmiddels niet met behulp van de algoritmen in onze breinen voorspellen wanneer de treinen richting de stranden vol zullen zijn? Onze zuiderburen zijn toch al eerder verzocht de Nederlandse horeca te mijden? Op basis van welke data ging dat dan? Het is bizar dat het ministerie de wet zo ingrijpend wil veranderen, zonder daar goede argumenten voor te hebben.
Wij zien dit wetsvoorstel dan ook niet als onderdeel van de oplossing, maar als onderdeel van een groter probleem. In een te snelle greep naar technische wondermiddelen wordt de bescherming van onze rechten en vrijheden, geboden door de wet, te lichtzinnig opzij geschoven.