Achterdeurtjes
Dat het creëren van een achterdeur in versleuteling de publieke veiligheid ten goede komt is simpelweg niet waar. Het is net zoals met een fysieke achterdeur: als die open staat heb je geen controle over wie er wel of niet binnen kan komen. Ook kwaadwillenden kunnen zo inbreken in systemen en ervoor zorgen dat gevoelige informatie op straat komt te liggen. Het is van groot belang dat bedrijven, overheden en burgers kunnen vertrouwen op de veiligheid van een digitale infrastructuur. Een achterdeur in de versleuteling van communicatie van miljarden gebruikers zal de publieke veiligheid dan ook niet ten goede komen, maar deze juist ondermijnen.
Wanneer mensen denken dat hun communicatie door de versleuteling veilig is, zullen zij deze eerder gebruiken om informatie te delen die gevoelig is, of hen in een kwetsbare positie kan brengen. Denk bijvoorbeeld aan slachtoffers van huiselijk geweld, activisten, het beroepsgeheim van journalisten en advocaten, of collega’s die onderling klagen over hun baas. De belofte die uitgaat van versleuteling moet meer dan schijnveiligheid zijn, maar een waarborg voor de vertrouwelijkheid van communicatie. De chatdiensten van FacebookLees hier de aankondiging van de plannen van Mark Zuckerberg worden door miljarden mensen gebruikt. De communicatievrijheid van al deze mensen staat op het spel.