China's sociale kredietsysteem en Confucius
We weten dat China probeert om via een sociaal kredietsysteem het gedrag van haar inwoners te sturen. Dat gedrag moet het moreel juiste gedrag zijn. De vraag is natuurlijk of je wel moreel kunt handelen als je daartoe gedwongen wordt door een systeem. Dascha Düring maakt een interessant punt over de manier waarop de Chinese plannen voor een sociaal kredietsysteem lijken op een voortzetting is van traditioneel Confucianistische praktijken met moderne middelen, maar dat uiteindelijk helemaal niet zijn. Je kunt deugd volgens Confucius namelijk niet afdwingen met een wettelijk systeem van straffen en beloningen. Düring schrijft:
Daarin ligt uiteindelijk de paradox van het voorgestelde Sociaal Krediet Systeem: als het succesvol is in haar doelstelling, en dus burgers effectief dwingt om in de pas te lopen, ondermijnt het daarmee per definitie haar eigen project. Morele verantwoordelijkheid is afhankelijk van de reële mogelijkheid om deze verantwoordelijkheid niet te nemen. En die laatste mogelijkheid staat met de invoering van het Sociaal Krediet Systeem op de tocht.