Zo’n vordering mag alleen gedaan worden met inachtneming van allerlei voorwaarden (“waarborgen”). De officier van justitie mag de verwijdering van een video alleen vorderen bij een verdenking van een misdrijf, als het noodzakelijk is voor de beëindiging van een strafbaar feit of om nieuwe strafbare feiten te voorkomen, en ook niet voordat een rechter-commissaris goedkeuring heeft gegeven en YouTube in de gelegenheid heeft gesteld om te worden gehoord. Als voldaan is aan al die voorwaarden, is YouTube verplicht om aan zo’n vordering gehoor te geven. Doet ze dat niet, dan is ze strafbaar.
E. Verboom
Zou het wat jullie betreft voldoende zijn als de politie verplicht wordt duidelijk bij het verzoek te vermelden dat er geen consequenties zijn verbonden aan het weigeren ervan?
Rejo Zenger
Nee. Eén van de redenen: de aanbieder van een dienst beschikt niet over alle informatie die nodig is om te kunnen beoordelen of een verzoek van een opsporingsdienst wel echt noodzakelijk is en of er niet minder ingrijpende manieren zijn om hetzelfde doel te bereiken. Dat kan ook niet, want zo’n aanbieder heeft geen weet van de details van het onderzoek dat de opsporingsdienst doet. Dat is ook niet wenselijk. Dat is nou juist een van de redenen waarom we dat hele systeem van een officier van justitie en een rechter-commissaris hebben. Dan ligt de rechtmatigheidstoets niet in de handen van de ontvanger van het verzoeker.
Nog een andere reden: zelfs als een iemand met autoriteit zegt dat er écht (“nee, écht!”) geen consequenties aan het weigeren van een verzoek is, zul je eerder geneigd zijn om gehoor te geven aan het verzoek – want autoriteit.