Een stukje service van ons naar jou toe: mooie, ontroerende, zorgwekkende en/of hilarische linkjes over internetvrijheid die we deze week ontdekten en graag met je delen.

Hoe weet Facebook wie jij kent?

We krijgen heel vaak mailtjes van mensen met de vraag: Hoe kan Facebook nou opeens weten dat ik een bepaalde persoon ken. Kashmir Hill legt op Gizmodo uit dat dit onderdeel is van de secret sauce van Facebook: als je beter relaties kunt leggen dan de andere sociale netwerken, dan kun je sneller groeien en dus meer geld verdienen. Hill komt met een bizar voorbeeld uit haar eigen persoonlijke leven. Facebook wist Hill te koppelen aan een ver familielid waarvan Hill zelf niet eens wist dat die persoon bestond. Hoe Facebook dat wist? Dat willen ze niet zeggen...

Geen kritiek op Google graag!

De progressieve Amerikaanse think tank New America heeft miljoenen aan financiële steun ontvangen van Google. Barry Lynn werkte als onderzoeker voor New America en publiceerde felicitaties aan de Europese Commissie vlak nadat zij een miljardenboete had gegeven aan Google voor monopolistisch gedrag. De New York Times beschrijft hoe Google not amused was —Eric Schmidt belde hoogstpersoonlijk naar de directeur van New America— en hoe Lynn daarna werd ontslagen. Hij is inmiddels een nieuw initiatief begonnen om de monopoliepositie van Google te bestrijden.

Kashmir Hill vertelt hoe Google ook bij haar ervoor gezorgd heeft dat een verhaal niet gepubliceerd werd. In haar geval dreigde Google met consequenties voor de vindbaarheid van haar werkgever Forbes.

Voor ons is het in ieder geval helder: wij zullen nooit een centLees meer over onze financiering steun van Google aannemen.

Seksisme in de tech wereld

Onze taal en onze wereld is seksistisch. Dat bleek afgelopen week weer eens uit het verhaal van de twee vrouwelijke founders die een mannelijke derde founder moesten verzinnen om op een normale manier (dus zonder last te hebben van vooroordelen) te communiceren met buitenstaanders. We wisten al dat algoritmes dit soort vooroordelen klakkeloos overnemen, maar Wired verwijst nu naar onderzoek dat laat zien dat die vooroordelen door machine learning vaak zelfs versterkt kunnen worden.

Intimiderende praktijken van de geheime dienst

Bart van der Sloot mocht op TV komen uitleggen waarom het een probleem is dat Translink zomaar reisgegevens afgeeft aan DUODUO en de OV-chipkaart: vraag om opheldering over jouw gegevens!. Hij zei tijdens dat interview dat de geheime diensten bij private bedrijven shoppen om data te halen. De manier waarop de toegang bij derden is geregeld is precies één van de punten die wij ook bijzonder problematisch vinden aan de sleepnetwet. In de Volkskrant beschrijft hij hoe hij vrij snel na de uitzending werd gebeld door de geheime dienst voor een gesprek waarin "werd gesteld dat [hij] een verkeerde indruk had gewekt over de werkwijze van de inlichtingendienst en dat het in [hun] gezamenlijk belang was om misverstanden de wereld uit te helpen." Na rondvraag bleek dat een aantal van zijn collega's ook regelmatig dit soort telefoontjes krijgen.

Inge Oevering reageert daar namens de geheime dienst weer op. Ze zien het als hun plicht om duidelijkheid te geven over hun werk en het gesprek met de samenleving aan te gaan. Dat is uiteraard prima en moet vooral gebeuren. Maar nergens laat Oevering blijken dat ze begrijpt dat de geheime dienst bijzonder terughoudend moet zijn met het zomaar mensen opbellen nadat ze iets over de dienst hebben gezegd. En nee, dit is niet hetzelfde als de PR-afdeling van een bedrijf dat even nabelt om wat feiten te corrigeren. Juist omdat de dienst zulke brede bevoegdheden heeft, en de machtsverhoudingen zo scheef zijn, zou ze wat ons betreft niet zomaar mensen moeten opbellen om zaken uit te leggen. Het is namelijk moeilijk om dat anders dan als intimiderend op te vatten.

Swaps.lands.binders of ????

Een groot gedeelte van de wereld heeft geen adres. De mensen van what3words hebben een heel mooi systeem bedacht: ze hebben de wereld verdeeld in blokjes van 3 bij 3 meter en gebruiken 40.000 verschillende woorden in combinaties van 3 om zo'n blokje te adresseren. Omdat het algoritmisch wordt bepaald kun je daarmee de adressen van de hele wereld in een bestandje van 12MB bewaren. Ons kantoor vind je bijvoorbeeld op 'swaps.lands.binders'. Top idee toch? Op de Wiki van OpenStreetMap wordt uitgelegd waarom we dit niet moeten gaan gebruiken: het is een gesloten technologie die daardoor niet te standaardiseren is. Het internet zou het internet niet zijn als er geen open source parodie zou zijn gemaakt op what3words: what3emojis. Vind ons op ???!

Even de fysieke wereld dataminen...

Data wordt vaak de nieuwe olie genoemd. Ben Tarnoff trekt in de Guardian die metafoor nog een stukje verder: Hij is ervan overtuigd dat bedrijven (Silicon Valley als "extractive industry") in hun zoektocht naar meer informatie de makkelijke "olievelden" nu wel hebben gehad en dat er nu "deep drilling" moet worden gedaan om nog meer data over mensen te vinden. Volgens Tarnoff is dit bijvoorbeeld de reden waarom Amazon een supermarktketen heeft overgenomen en kunnen we er dus vanuit gaan dat we binnenkort in de fysieke wereld net zo keihard gesurveilleerd gaan worden als online.

De kunstenaars Scott Kelly en Ben Polkinghorne laten met hun project Signs of the Times alvast zien hoe het aanbevelingsalgoritme zou kunnen werken: