Mijn data-God bestaat, heet NSA en woont in Amerika – Datadagboek #9
Er is een bom van verontwaardiging ontploft op internet over de afluisterpraktijken van de NSA. Niet alleen klanten van telecomprovider Verizon blijken consequent bespioneerd te worden, maar eigenlijk iedereen die Google, Facebook, Microsoft, Apple, Yahoo en Skype gebruikt. En dat is dus… ja, dat is iedereen. Ok, bijna iedereen.
Maar voor iemand die een datadagboek bijhoudt is dit natuurlijk geweldig nieuws! Al mijn data, overal! Er zijn gewoon partijen die zich inspannen om zo nauwkeurig mogelijk, zonder dat ik ze er om hoef te vragen en helemaal gratis mijn data scannen, opslaan, archiveren en rubriceren. Voor een data-dagboeker is dit een natte droom in ieder geval erg leuk!
Als kind vroeg ik me weleens af of de God, waar ik toen nog in geloofde, bijhield hoe vaak ik scoorde bij voetbal in de pauze, hoeveel raketjes ik at, hoe vaak ik al de weg van school naar huis had gefietst of hoe vaak ik op een mier had gestaan op de camping in Frankrijk. En of ik die geweldige dataverzameling dan in zou mogen zien als ik eenmaal in deze datahemel was beland. Met mooie statistieken en taartdiagrammen en onnoemlijk veel tellertjes en wijzertjes op een immense computer. Ik ben niet veel veranderd, ik wil dit nog steeds. En mijn gebeden zijn verhoord. God bestaat, heet NSA en woont in Amerika. Toch altijd al het beloofde land uit mijn jongensboeken.
Enig nadeel blijft dat ik er niet zo makkelijk bij kom. De datacentra zijn goed bewaakt en ik beschik niet over de juiste ninja-skills, legermacht of neppe oogbal van een eerder omgebrachte bewaker om voorbij de iris-scan te komen. Al mijn data is daar, ik ben hier en de ruimte ertussen is onoverbrugbaar. In deze situatie is het dood of de gladiolen: als ik er niet bij mag dan zij ook niet!
Dus ben ik begonnen met het wissen van mijn data uit de cloud. Dat dit serieuze gevolgen kan hebben voor de inhoud en zodoende de levensduur van mijn datadagboek project neem ik voor lief. Ik begin met Skype. Er is immer een zeer valide alternatief: Jitsi.
Een Google (doh!) zoektocht naar ‘delete skype account’ brengt me naar deze pagina. En daar wordt langzaam het probleem met het wissen van accounts duidelijk. Al die vriendelijke data-elfjes veranderen in over-attached-data-spooks als je het ‘uit‘ wilt maken. Skype heeft geen delete knop en wil dat je een mailtje stuurt naar Customer Service. En dan gaan ze proberen binnen twee weken je account te verwijderen… Een sloopvergunning krijgen in Giethoorn is nog makkelijker.
En als het dan gelukt is… heb ik de data dan écht verwijderd? Of heb ik zojuist slechts een extra barrière gecreëerd tussen mij en de mogelijkheid om ooit nog bij mijn (stiekum toch niet gewiste) data te kunnen?
– Lees hier vorige afleveringen –
—
Douwe is sinds 2009 vrijwilliger voor Bits of Freedom. In 2013 zal hij twee-wekelijks een blog schrijven zijn dataverzoeken. Achtergrond en andere zaken kan je lezen op z’n blog: http://dosch.it
Latehiez Lewro
Je vertelt het treffend en op een grappige manier, ga zo door!.
Je zorg aan het einde of de data écht is verwijderd is terecht. Zoiets is ook lastig aan te tonen. Maar alleen al de belofte dat de data verwijderd is, is ook al heel wat.
Heel veel mensen reageren gelaten en in de trant “ach ja het is slecht maar je doet er toch niets aan… “. Daar moeten we vanaf. Volgens mij kunnen internettende burgers wel degelijk een verschil maken door anders te kiezen. Bijvoorbeeld door skype te verlaten zoals jij doet. En zo zijn er meer grote diensten waar alternatieven voor zijn, en die je bijvoorbeeld zelf kunt hosten.
Jiri Hoogeveen
Mooie blog 🙂
Even over van Skype afstappen en over stappen op een ander iets.
Ooit zijn we overgestapt van een bepaalde dienst naar skype. Om exact de zelfde reden dat jij nu overstapt op jitsi.
D.E.
Het klopt inderdaad dat er bij veel mensen een gevoel heerst dat deze praktijken onvermijdelijk zijn. We zouden eigenlijk voor alle populaire diensten die nu in verband worden gebracht met de NSA het beste alternatief moeten opzoeken en hier een artikel over schrijven, or bijvoorbeeld verspreiden via infographics. Zo is er in de vorm van DuckDuckGo een privacy vriendelijk alternatief voor Google.
Een ander probleem is dat Facebook zich heeft ontwikkeld tot het digitale dorpsplein van Nederland. Mensen zijn graag waar andere mensen zijn om op de hoogte van elkaar te blijven. Ze zullen zich, zelfs na deze onthullingen, niet snel overtuigen hun Facebook account te sluiten. Ik ben zelf ook nog altijd niet zo ver. In dat geval zou er een massale boycott moeten komen van Facebook. Maar goed, dan moeten wel meer mensen zich bewust worden van de implicaties van de NSA spionage.
Michele
Is er nog steeds geen veilig alternatief bedacht voor Facebook? Denk dat een deel van de mensheid (lees: degenen die zich wel druk maken over hun privacy) daar met smart op wachten. Ik wel in ieder geval en de meesten van mijn FB vriendjes ook 🙂
Stella van Ghent
Dank je Douwe! Zoals altijd sla je de spijker humoristisch weer precies op de kop! Het gekke is dat er eerst altijd geroepen werd dat je paranoïde was als je de aandacht op dit soort dingen vestigde. Big Brother? Tuurlijk, dat is een boek toch? 1984? Angstige fictie die gelukkig slechts fictie is. Inmiddels moet je wel heel erg langzaam van begrip zijn als je de boodschap van dit boek niet begrijpt. Maar wellicht zorgelijker: men wil het zelf blijkbaar. Voorbeelden? “Ze mogen alles van me weten hoor, ik heb niks te verbergen!” OK, maar als het wel heel erg dicht bij komt, omdat we ontslagen worden omdat er foto’s opduiken waar je samen met jouw partner in latex kleding aan een joint zuigt, of een brief van de Belasting Dienst krijgt omdat je de garage inhoud van jouw overleden oma op Ebay hebt verkocht zonder dit op te geven, dan ineens vinden we het niet zo leuk meer. “Nee hoor, uw ziektekostenpremie gaat omhoog omdat u geregistreerd risicogedrag vertoond.” En dan worden we boos, storten we ons hart uit in een email aan onze beste vriendin, schrijven dat we verdrietig zijn en dat er een bom onder de Nederlandse overheid moet. Tring, tring, voordeurbel. Hallo, AIVD hier, bent u een terrorist, want u schrijft verdachte taal. Tuurlijk mogen ze alles van je weten en dan ook nog interpreteren volgens hun standaarden. Een wellicht wat minder bekende 1984 voorspelling die minder mensen iets zegt omdat er geen bekende Nederlander TV programma over is. Maar misschien wordt ons daarom misschien ook steeds wel meer “Services” aangeboden? Omdat het in ons voordeel en zo makkelijk is? Daarom kunnen we vanuit de “confort of our own home” digitaal van alles regelen. Films kijken (welke kijk je en wat zegt het over jou?), elektronisch boeken aanschaffen en lezen (Zhuangzi de filosoof of Tom Roodduijn?). Onze financiële zaken (hoe kom jij aan jouw geld en waar geef je dat dan wel niet aan uit?). Onze supermarkt klantenkaart (wat eet jij vanavond en met welk merk WC papier veeg jij jouw kont af?). Doen we alles nadat we ons netjes geregistreerd en een account aangemaakt hebben, waar we vervolgens dan niet meer vanaf komen. Hebben we een DigiD of BSN om het categoriseren te vergemakkelijken. Slaan we mijn IP adres op als ik dit berichtje schijf. Waren het niet de Nederlanders die zo luidkeels en met afschuw “Ausweis bitte” riepen? Maar waar we misschien beter over na moeten denken is dit: wat is er met ons zelfbeschikkingsrecht gebeurd? Wat als ik niet digitaal wil communiceren? Contant wil betalen? Als ik geen paspoort nodig heb? Door Nederland wil reizen zonder dat ik onder een camera door ga die mijn reisweg voor jaren opslaat? Een telefoongesprek wil voeren dat niet gelogt wordt omdat ik eindelijk die familieruzie eens wil oplossen? Geen mobiele telefoon wil bezitten, die, zoals Douwe eerder beschreef, mijn gaan en staan opslaat mocht ik de weg kwijt raken? Ik weet het, vreemde gedachten. Want zoals we laatst hoorden, als je jouw mobieltje uitzet vertoon je “verdacht gedrag”. En dus plaatsen we nog wat foto’s op Facebook, geven we onze snelle reactie op Twitter en vechten we onze echtscheiding uit op TV. Of om nu eindelijk eens te onderzoeken of de man die zegt hij jouw pappa is nu echt wel jouw pappa is. DNA brengt immers uitsluitsel. Bloedonderzoekje bij de huisarts omdat je je wat grieperig voelt? Als Service slaan we dan meteen makkelijk en automatisch uw DNA op om iedereen in de hele wereld, inclusief onze vrienden in de VS de mogelijkheid te geven het ook eens te bekijken . Hummmm, waar heb ik dat toch eerder gelezen?.
Niet Relevant
Neem eens een kijkje op Diaspora*. Het is alleen nog in Beta…
Douwe Schmidt
een andere optie die ook veelbelovend lijkt is tent.is
en dan is er nog Lorea.
Douwe Schmidt
ik geloof niet dat ik me kan herinneren wat ik voor Skype gebruikte behalve gewoon de telefoon.
Jitsi is wel echt anders: het maakt gebruikt van het XAMPP. En dat kan iedereen installeren: je kan je eigen XAMPP server thuis installeren bijvoorbeeld. (al kan dat wat traag zijn voor voip..)
Douwe Schmidt
Zelf hosten, weten hoe het werkt, op de hoogte zijn van. Ja, het grootste probleem zit bij de complexiteit van de kennis en de tijd die het kost om het te verspreiden.
Gelukkig zijn er veel (steeds meer) enthousiaste vrijwilligers van Bits of Freedom of anderszins die deze taak op zich nemen. Een goed begin zijn de Cryptoparties: leer elkaar hoe encryptie werkt. Samen komen we dan al een stuk verder en kunnen we wellicht op een dag ook onafhankelijk worden van gecentraliseerde diensten met al hun gevaren en nadelen.
visserman
….Diegene die in ieder geval van jou weet is diegene waar je het allemaal zelf gebruikt…
2. Stel dat de verzamelde gegevens door prism nu eens door een EU burger over het net worden geslingerd wat gaat de VS dan doen met hun arrogantie? Immers het gaat om gegevens van burgers die geen Amerikanen zijn. Heeft de nsa het recht en de macht om diegene tr pakken?