Stella van Ghent

Dank je Douwe! Zoals altijd sla je de spijker humoristisch weer precies op de kop! Het gekke is dat er eerst altijd geroepen werd dat je paranoïde was als je de aandacht op dit soort dingen vestigde. Big Brother? Tuurlijk, dat is een boek toch? 1984? Angstige fictie die gelukkig slechts fictie is. Inmiddels moet je wel heel erg langzaam van begrip zijn als je de boodschap van dit boek niet begrijpt. Maar wellicht zorgelijker: men wil het zelf blijkbaar. Voorbeelden? “Ze mogen alles van me weten hoor, ik heb niks te verbergen!” OK, maar als het wel heel erg dicht bij komt, omdat we ontslagen worden omdat er foto’s opduiken waar je samen met jouw partner in latex kleding aan een joint zuigt, of een brief van de Belasting Dienst krijgt omdat je de garage inhoud van jouw overleden oma op Ebay hebt verkocht zonder dit op te geven, dan ineens vinden we het niet zo leuk meer. “Nee hoor, uw ziektekostenpremie gaat omhoog omdat u geregistreerd risicogedrag vertoond.” En dan worden we boos, storten we ons hart uit in een email aan onze beste vriendin, schrijven dat we verdrietig zijn en dat er een bom onder de Nederlandse overheid moet. Tring, tring, voordeurbel. Hallo, AIVD hier, bent u een terrorist, want u schrijft verdachte taal. Tuurlijk mogen ze alles van je weten en dan ook nog interpreteren volgens hun standaarden. Een wellicht wat minder bekende 1984 voorspelling die minder mensen iets zegt omdat er geen bekende Nederlander TV programma over is. Maar misschien wordt ons daarom misschien ook steeds wel meer “Services” aangeboden? Omdat het in ons voordeel en zo makkelijk is? Daarom kunnen we vanuit de “confort of our own home” digitaal van alles regelen. Films kijken (welke kijk je en wat zegt het over jou?), elektronisch boeken aanschaffen en lezen (Zhuangzi de filosoof of Tom Roodduijn?). Onze financiële zaken (hoe kom jij aan jouw geld en waar geef je dat dan wel niet aan uit?). Onze supermarkt klantenkaart (wat eet jij vanavond en met welk merk WC papier veeg jij jouw kont af?). Doen we alles nadat we ons netjes geregistreerd en een account aangemaakt hebben, waar we vervolgens dan niet meer vanaf komen. Hebben we een DigiD of BSN om het categoriseren te vergemakkelijken. Slaan we mijn IP adres op als ik dit berichtje schijf. Waren het niet de Nederlanders die zo luidkeels en met afschuw “Ausweis bitte” riepen? Maar waar we misschien beter over na moeten denken is dit: wat is er met ons zelfbeschikkingsrecht gebeurd? Wat als ik niet digitaal wil communiceren? Contant wil betalen? Als ik geen paspoort nodig heb? Door Nederland wil reizen zonder dat ik onder een camera door ga die mijn reisweg voor jaren opslaat? Een telefoongesprek wil voeren dat niet gelogt wordt omdat ik eindelijk die familieruzie eens wil oplossen? Geen mobiele telefoon wil bezitten, die, zoals Douwe eerder beschreef, mijn gaan en staan opslaat mocht ik de weg kwijt raken? Ik weet het, vreemde gedachten. Want zoals we laatst hoorden, als je jouw mobieltje uitzet vertoon je “verdacht gedrag”. En dus plaatsen we nog wat foto’s op Facebook, geven we onze snelle reactie op Twitter en vechten we onze echtscheiding uit op TV. Of om nu eindelijk eens te onderzoeken of de man die zegt hij jouw pappa is nu echt wel jouw pappa is. DNA brengt immers uitsluitsel. Bloedonderzoekje bij de huisarts omdat je je wat grieperig voelt? Als Service slaan we dan meteen makkelijk en automatisch uw DNA op om iedereen in de hele wereld, inclusief onze vrienden in de VS de mogelijkheid te geven het ook eens te bekijken . Hummmm, waar heb ik dat toch eerder gelezen?.