Een vrij internet begint bij jezelf. Toch?
- 12 december 2011
Vorige week organiseerde Nederland een tweedaagse conferentie over internetvrijheid, met onder meer toespraken van onze minister van Buitenlandse Zaken Uri Rosenthal, Hillary Clinton en Eric Schmidt. Wat werd besproken? Wij pikken een aantal tegenstrijdigheden eruit.
Bedrijven moeten verantwoordelijkheid nemen. Maar ook in Europa?
Clinton sprak op de Freedom Online Conferentie over drie uitdagingen voor internetvrijheid. Ten eerste vindt Clinton dat private ondernemingen hun verantwoordelijkheid moeten nemen om internetvrijheid te bewaken. Denk aan bedrijven die spionagesoftware leveren aan dictatoriale regimes:
Today’s news stories are about companies selling the hardware and software of repression to authoritarian governments. When companies sell surveillance equipment to the security agency of Syria or Iran or, in past times, Qadhafi, there can be no doubt it will be used to violate rights.
Clinton ziet de Silicon Valley Standard, een overzicht van mensenrechtenbeginselen voor ondernemingen, als een mogelijk uitgangspunt voor bedrijven.
Ook Rosenthal hamert in zijn toespraak op het belang van maatschappelijk verantwoord ondernemen voor internetvrijheid. Rosenthal pleit ervoor dat filtertechnologieën worden opgenomen in de Europese dual-use regelgeving, die de export van bepaalde technologieën aan banden legt.
Mooi. Maar de bedrijven die bij de conferentie aanwezig waren, waaronder Google, AT&T en British Telecom, leken de dans te ontspringen. Daarom hebben we tijdens de conferentie in herinnering gebracht dat Google anonimiteit op Google+ verbiedt, dat AT&T actief tegen netneutraliteit campagne voert en dat British Telecom het internetgedrag van haar gebruikers heeft bespioneerd.
Overheden en internetvrijheid: Practice what you preach
Volgens Clinton moeten we ook waken voor nationale regulering: dit is namelijk desastreus voor internetvrijheid en interoperabiliteit:
It’s not just that they [Governments] want governments to have all the control by cutting out civil society and the private sector; they also want to empower each individual government to make their own rules for the internet that not only undermine human rights and the free flow of information but also the interoperability of the network
Mooie woorden, maar ondertussen haalt de Verenigde Staten zonder wederhoor domeinnamen van het net, zet ze Wikileaks onder zware druk zonder dat de rechter hierover heeft geoordeeld en is de Stop Online Piracy Act (SOPA) nog steeds niet van tafel.
Coalitie voor internetvrijheid – maar vooral in het buitenland
Tot slot wilde men tijdens de conferentie een globale coalitie van landen voor internetvrijheid vormen. Wij benadrukten tijdens de conferentie dat, om een dergelijke coalitie te laten slagen, het noodzakelijk is dat de deelnemende regeringen wetten die internetvrijheid beperken intrekken. Hoe kan Frankrijk meedoen aan die coalitie terwijl ze in eigen land bereid is miljoenen internetters af te sluiten wegens auteursrechtinbreuk? Practice what you preach.
En als uitsmijter nog één tegenstrijdigheidje: Rosenthal presenteerde tijdens de conferentie met trots dat Nederland als eerste Europese land een wet over netneutraliteit heeft doorgevoerd. Opmerkelijk, want Rosenthal’s VVD was de enige partij met de SGP die destijds tegen de wet stemde.
Tijd voor actie
De bijeenkomst was een mooi aanknopingspunt om de uitdagingen rond internetvrijheid nog eens te bespreken. Maar zolang overheden internetvrijheid in eigen land niet serieus nemen, zullen alle afspraken niet meer zijn dan letters op papier. Een vrij internet begint bij jezelf.