Nu bepaal je zelf wat je op internet doet. Straks bepaalt je internetprovider welke sites en diensten je wel of niet mag bezoeken. Netneutraliteit is de naam voor de situatie waarin de provider geen internetverkeer discrimineert. De Europese Commissie durft zich niet aan dit onderwerp te branden. De bal ligt nu daarom bij het kabinet en de Tweede Kamer. Wie redt het net?
Netneutraliteit, wat is dat eigenlijk?
De bedrijven die jou toegang tot internet geven, internet service providers (ISP’s), deden dat tot voor kort zonder zich met jouw online gedrag te bemoeien. Ze waren neutraal. En dat is goed voor jouw vrijheid. Zo kan jij zelf bepalen welke websites en diensten jij bezoekt. En kan je zonder moeite een nieuwe website beginnen die voor iedereen toegankelijk is.
Maar veel internetproviders bieden tegenwoordig ook andere diensten aan, zoals telefonie en televisie. En nu willen sommige van hen delen van jouw internet beperken en afsluiten, om hun eigen diensten te bevoordelen. Als zij bijvoorbeeld online video en telefonie op jouw internetverbinding zo goed als onmogelijk maken, verdienen ze weer meer aan je telefoon- en televisie-abonnement.
Neelie Kroes is toch eurocommissaris voor de Digitale Agenda, wat doet zij hieraan?
Afgelopen zomer vroeg de Europese Commissie aan alle Europeanen om hun mening te geven over de toekomst van het open internet. Daarop kregen zij vele reacties. Vorige week kwamen alle belangrijke spelers op het gebied van netneutraliteit bij elkaar tijdens een Summit in Brussel. Bits of Freedom was er natuurlijk bij om de Nederlandse internetgebruikers te vertegenwoordigen. We zullen jullie een volledig verslag van het bomvolle programma (31 sprekers!) besparen, en direct naar de conclusie gaan.
Mevrouw Kroes vindt het vooralsnog voldoende als providers transparant zijn over wat ze blokkeren of afknijpen. Zij besloot de dag daarom met de oproep aan internetgebruikers om ‘te stemmen met hun voeten‘. Oftewel, als jouw provider jouw internettelefonie teveel afknijpt, moet je van provider overstappen.
Bits of Freedom is het daar om meerdere redenen niet mee eens. We zullen er hier een geven: Veel mensen hebben een zogenaamd triple-play pakket (internet, telefonie en televisie in één bundel). Het risico om tijdelijk afgesloten te zijn van internet is voor veel mensen een reden om helemaal niet over te stappen. Dat wordt alleen maar erger als niet één, maar drie belangrijke diensten tijdelijk onbruikbaar zijn.
Zie voor ons uitgebreide standpunt over netneutraliteit, onze input voor de consultatie van de Europese Commissie (PDF)
Wat kunnen we in Nederland doen?
Minister Verhagen (Economische zaken, Landbouw en Innovatie) heeft onlangs een wetsvoorstel aan de Kamer gestuurd waarin ook hij niet verder gaat dan een transparantieverplichting voor providers. Wij verwachten dat de Tweede Kamerleden, en zeker zij die zich tijdens de verkiezingscampagnes hebben sterk gemaakt voor internetvrijheid, meer zullen eisen. Bits of Freedom zal ze daar in elk geval daar op wijzen. Misschien hebben we de komende weken jouw hulp daarbij nodig. Hou deze site daarom in de gaten of abonneer je op onze nieuwsbrief om op de hoogte te blijven van de laatste ontwikkelingen.
Tweets die vermelden Jouw internet is jouw zaak, blijft dat ook zo? « Bits of Freedom -- Topsy.com
[…] Dit blogartikel was vermeld op Twitter door fadsandfancies.com en fadsandfancies.com, Bits of Freedom. Bits of Freedom heeft gezegd: 'Jouw internet is jouw zaak, blijft dat ook zo?' Een verslag van de #netneutraliteit #summit in Brussel 'http://bit.ly/aauiJQ […]
Matthijs
Zucht…zoals een van de laatste sprekers uit de tweede sessie van de summit al opmerkte, is onzekerheid over de toepasselijke regels een van de belangrijkste hinderpalen voor innovatie en wat dit betreft lijkt het NRF me als geheel misschien nog wel eerder negatief voor competitie en innovatie dan positief. Het establishment lijkt oh zo tevreden over het NRF, terwijl bijvoorbeeld de OPTA hier nog steeds geen helderheid kan geven over bijvoorbeeld de cruciale vraag welke diensten volgens haar überhaupt onder de begrippen van het NRF vallen en aan welke verplichtingen door welke partijen moet worden voldaan. Het hele definitieapparaat is nog steeds gebaseerd op legacy-netwerken en verplichtingen zoals aftapbaarheid en bewaarplichten ook. End-to-end netwerken lenen zich niet voor verplichtingen die uitgaan van een gecentraliseerd netwerkmodel.
En aftapbaarheidverplichtingen en bewaarplichten slaan nergens op als IEDEREEN een ‘aanbieder van een elektronische communicatiedienst’ kan zijn. IEDEREEN heeft immers een internetverbinding (nouja dat is het ideaal, en het is gelukkig niet ver van de waarheid) en kan applicaties draaien op apparatuur die aan anderen beschikbaar worden gesteld. De terminologie van ‘aanbieder van een openbare elektronische communicatiedienst’ is in het IP-tijdperk een onwerkbare farce. Wat is in vredesnaam een ‘dienst die geheel of hoofdzakelijk bestaat uit het overbrengen van signalen’? Wie valt daar heden ten dage onder?
Hoe groot moet je netwerk zijn voordat je onder de regels valt? Is het beschikbaar stellen van open wifi op een terras, dat dus niet alleen aan klanten wordt aangeboden, genoeg voor een registratieplicht met bijkomende aftapbaarheidsverplichtingen en bewaarplichten? Moeten hosters die alleen webservers en e-mailservers draaien voor klanten zich ook inschrijven bij OPTA en aan bovengenoemde verplichtingen voldoen?
Bijna de enige aanknopingspunten die te vinden zijn voor concrete antwoorden zijn enkele opmerkingen van de minister in de parlementaire behandeling van de bewaarplicht, die van inconsequenties aan elkaar hangen. OPTA gebruikt ter beantwoording van dit soort fundamentele vragen zelf nog voorbeelden van ruim 7 jaar oud over belwinkels….sjeesh…op die manier zou ik zeggen dat in het geheel geen regels misschien nog wel beter is.
We leven in een all-IP tijdperk waarbij het netwerk als geheel uit een waardeketen van in principe 3 lagen bestaat, namelijk infrastructuur, transport en applicaties, die allemaal aaneen worden geweven door het IP protocol (de tweede laag van de eigenlijk 4 lagen van het IP-model, dat ook wel de portability laag wordt genoemd).
Tegelijkertijd is er nu een NRF, waarbij nog steeds voortdurend wordt gesproken van ‘aanbieders van openbare elektronische communicatiediensten en -netwerken’. De EU en de regulators mogen eens diep na gaan denken hoe die terminologie moet worden toegepast op de internet waardeketen. En hoe concurrentie in de internet waardeketen daadwerkelijk uitpakt op basis van het huidige NRF.
In het nieuwe boek van Tim Wu, The Master Switch, wordt op meerdere plaatsen elegant uitgelegd hoe gedurende de 20e eeuw, en met name vanaf het opslitsen van de Bell-monopolie in 1984 tot het heden, regels die bedoeld waren voor concurrentie, als daadwerkelijk effect hadden dat concurrentie juist de nek om werd gedraaid. In de 26 jaar sinds 1984, is het volledige telefonienetwerk in Amerika, met bijbehorend ADSL breedband, weer nagenoeg geheel in handen van één marktpartij
Men doet nu alsof het niet verstandig zou zijn om nieuwe(re) regels te maken voordat we de (iets minder) nieuwe regels hebben geprobeerd. Maar het punt blijft dat de nieuwe regels voortbouwen op de huidige en de principiële gebreken daarvan niet aanpakken. Mijn visie is dat vanaf het begin af aan duidelijk moge zijn dat het NRF, evenals de AVMS richtlijn, vanaf het begin af aan ongeschikt is geweest voor het internettijdperk en beide regelingen dat nog steeds zijn.
CtrlSPATIE
Laten we niet vergeten dat de internetproviders vroeger allemaal hun eigen dienstenmonopoly hadden.
KPN leverde de telefoonverbinding en de bijbehorende dienst: het telefoongesprek. Kabelexploitanten leverden de kabelaansluiting en de dienst, een pakket TV-zenders. Door internet is die markt volledig geliberaliseerd en kan iedereen die dienst aanbieden.
Met dit wetsvoorstel kunnen providers diensten en informatie van derden gaan blokkeren. Het gevolg hiervan is dat de auteursrecht-handhavers binnen acuut op de stoep van de ISP’s staan, en eisen dat de ISP’s verplicht worden het auteursrecht te handhaven.
De eerste oplossing is het filteren van al het internetverkeer. Dat is een vorm van censuur, dat zullen onze politici ook nog wel begrijpen. Als alternatief zit er het ‘vertrouwde derden’ model in de hoge hoed. Providers leggen dan contractueel hun handhavingsverplichting terug bij de ‘vertrouwde derden’, de uitgevers. Al het andere verkeer wordt geblokkeerd.
Daarmee is de circel rond. Het afschaffen van net-neutraliteit maakt de weg vrij voor monopolievorming. Het handhaven van het auteursrecht creëert het maatschappelijk draagvlak.
Hopelijk heb ik ongelijk.
CtrlSPATIE
Laten we niet vergeten dat de internetproviders vroeger allemaal hun eigen dienstenmonopoly hadden.
KPN leverde de telefoonverbinding en de bijbehorende dienst: het telefoongesprek. Kabelexploitanten leverden de kabelaansluiting en de dienst, een pakket TV-zenders. Door internet is die markt volledig geliberaliseerd en kan iedereen die dienst aanbieden.
Met dit wetsvoorstel kunnen providers diensten en informatie van derden gaan blokkeren. Het gevolg hiervan is dat de auteursrecht-handhavers binnen acuut op de stoep van de ISP’s staan, en eisen dat de ISP’s verplicht worden het auteursrecht te handhaven.
De eerste oplossing is het filteren van al het internetverkeer. Dat is een vorm van censuur, dat zullen onze politici ook nog wel begrijpen. Als alternatief zit er het ‘vertrouwde derden’ model in de hoge hoed. Providers leggen dan contractueel hun handhavingsverplichting terug bij de ‘vertrouwde derden’, de uitgevers. Al het andere verkeer wordt geblokkeerd.
Daarmee is de circel rond. Het afschaffen van net-neutraliteit maakt de weg vrij voor monopolievorming. Het handhaven van het auteursrecht creëert het maatschappelijk draagvlak.
Hopelijk heb ik ongelijk.
Riph
Ik was in de ochtend aanwezig tijdens de summit.
Kan toch nog een min of meer positief geluid laten horen en dat is, dat in ieder geval de eerste voorzitter Robert Madelin niet echt gecharmeerd was van ISP’s (Vodafone met name), die hun verhaal kwamen doen. Een opmerking als:” als u een keuze antwoord geeft op mijn vraag, dan is het antwoord nee”.
Ik had niet de idee, dat “we er ingeluisd worden”.
Jammer genoeg had ik in de middag een andere afspraak en moest ik de rede van Kroes missen.
Ik ben in principe tegen overheids (dus ook Europees) ingrijpen met regels en verboden.
Dat is ook wat Kroes beoogt. Eerst kijken wat de markt doet.
Het argument van CtrlSPATIE snijdt hout, maar laten we eerst de mechaniek van de markt uitbuiten.
En daarin kunnen we ook actief zijn. Kijk naar Kassa en Joep.
En nu ik dat zeg . . . . . . . . misschien moeten we ons imago (beeld) veranderen om onze boodschap beter voor het voetlicht te brengen.
Nog steeds werk aan de winkel dus