In antwoord op een vraag van Tweede Kamer lid Van Dam (PvdA) heeft minister Brinkhorst van Economische Zaken laten weten dat hij het probleem van de autodialers effectiever wil bestrijden.

Een autodialer is een programma dat naar dure 0900 nummers belt wanneer een computer verbinding maakt met een website. Op deze manier kunnen vooral porno websites betaalde toegang geven aan bezoekers. Autodialers hebben een slechte naam omdat ze veelal ongevraagd worden aangeboden zonder dat het voor consumenten duidelijk is wat de gevolgen van installatie van het programma zijn. In de meest schrijnende gevallen belt de autodialer naar het buitenland.

Minister Brinkhorst erkent dat het probleem op dit moment niet effectief wordt aangepakt. De oplossing die Brinkhorst lijkt te kiezen, is echter een complex systeem van zelfregulering en toezichthouders waar de gemiddelde consument niets van zal begrijpen.

“De intransparantie [van autodialers, red.] bij deze praktijken valt in twee delen uiteen: Ten eerste het op de pc plaatsen van software (zoals de software die de ongevraagde verbinding tot stand brengt, de zogenoemde ‘autodialers’) zonder de expliciete toestemming van de gebruiker. Ten tweede de kostenaspecten van het inbellen naar betaalde informatienummers nadat de software eenmaal op de pc geplaatst is.”

Brinkhorst wil deze aspecten elk met een ander instrument bestrijden. Het zonder toestemming plaatsen van de software moet door de OPTA bestreden worden. De Europese richtlijn privacy in de telecommunicatie (2002/58/EG) bevat behalve een verbod op spam ook een verbod op het zonder toestemming plaatsen van software op de computer (spyware, autodialers). Dit verbod is nog niet geïmplementeerd in Nederlandse wetgeving. Brinkhorst is van plan het op te nemen een (nieuw) Besluit Universele Dienstverlening en Eindgebruikers. De minister licht niet toe hoe het internationale aspect van autodialers door de OPTA moet worden aangepakt.

Het kostenaspect van de autodialers wil Brinkhorst door middel van zelfregulering oplossen. Hiervoor bestaat de Stichting Informatiedienstencode (Stic) en bovendien sinds 1 januari 2004 de Stichting Onafhankelijke Commissie Informatienummers (OCI). De OCI is ‘erkend als toezichthoudende instelling die een gedragscode hanteert voor de herkenbaarheid en betrouwbaarheid van de telefoonnummers die gebruikt worden voor het leveren van informatiediensten’. Volgens de minister komt de gedragscode van Stic en OCI overeen waardoor ‘het bestaan van twee instellingen niet tot onnodige problemen voor de consument zal leiden’.

De minister erkent wel dat de problemen met autodialers vooral veroorzaakt worden door bedrijven die ‘er alles aan doen om onder eventuele sancties uit te komen en niet zullen schromen pogingen in het werk te stellen om het huidige systeem van zelfregulering vleugellam te maken’. Brinkhorst wil daarom het huidige systeem van zelfregulering voor betaalnummers op de helling zetten.

Voorlopig zal de benadeelde consument zich een weg moeten banen door een doolhof van regels en loketten. Uit het antwoord van Brinkhorst valt niet op te maken of dat zal veranderen.

• Kamervragen lid Van Dam inzake autodialers (20.01.2004) http://www.ez.nl/upload/docs/Kamerbrieven/PDF-Documenten/4002651-vtk.pdf
• Toezicht op het gebruik van telefonische informatienummers (19.12.2003) http://www.ez.nl/upload/docs/Kamerbrieven/PDF-Documenten/3074679-vtk.pdf
• De zevenkoppige draak achter autodialers http://www.netkwesties.nl/editie61/artikel1.html

Dit artikel is automatisch geconverteerd uit het oude archief van nieuwsbrieven van Bits of Freedom.