In een nieuw wetsvoorstel dat nog niet naar de Tweede Kamer is gestuurd, krijgt de overheid de bevoegdheid om telecommunicatiediensten of netwerken te verbieden. Een dienst of netwerk kan verboden worden op grond van het nieuwe artikel 2A.1 van de Telecommunicatiewet wanneer deze “een directe en ernstige bedreiging vormt voor de veiligheid van de staat of de strafrechtelijke handhaving van de rechtsorde”.

De mogelijkheid om een dienst te verbieden komt bovenop de al bestaande verplichting dat alle telecommunicatiediensten aftapbaar dienen te zijn. Bij invoering van het nieuwe artikel is aftapbaarheid niet langer de enige voorwaarde waaraan een telecomdienst moet voldoen. In de toelichting van het artikel wordt de reikwijdte van het artikel toegelicht: “Zo zou het kunnen zijn dat als gevolg van nieuwe technische faciliteiten het voor opsporingsinstanties of inlichtingen- of veiligheidsdiensten feitelijk niet langer mogelijk is om een telecommunicatiedienst af te tappen doordat de dienst de gebruiker faciliteiten biedt om te ontkomen aan effectieve opsporing in geval van vermoedelijk strafbaar handelen”.

De minister kan met deze zeer vergaande bevoegdheid dus diensten verbieden die weliswaar aftapbaar zijn, maar waarbij het aftappen weinig effectief is vanwege anonimiteit of versleuteling. Ook vooruitbetaalde data diensten (pre-paid UTMS) waarbij de aanbieder de naam van de gebruiker niet kent, zouden op basis van dit artikel verboden kunnen worden.

Het nieuwe artikel geeft de minister carte blanche om een dienst te verbieden. Hoofdstuk 14 van de huidige Telecommunicatiewet stelt de minister in staat diensten verbieden tijdens buitengewone omstandigheden, zoals oorlog of rampen. Zulke maatregelen moeten echter wel door de Tweede Kamer worden goedgekeurd, zelfs in tijden van oorlog. Het nieuwe artikel 2A.1 bevat geen verplichting om een besluit te laten goedkeuren door de Kamer. Het artikel biedt dus minder waarborgen voor een bevoegdheid die veel verder gaat en bovendien sneller aan de orde lijkt. Het nieuwe artikel toont aan hoe afhankelijk de Nederlandse overheid zichzelf heeft gemaakt van het aftappen van telecommunicatie. Nieuwe en extreme bevoegdheden worden nu bedacht om het aftappen te kunnen voortzetten.

De ontwerpteksten zijn door het Instituut voor Informatierecht online gezet onder de titel ‘concept-wetsvoorstel implementatie richtlijnen’.

• IViR: Dossier Wijziging Telecommunicatiewet http://www.ivir.nl/dossier/wijziging-Tw/wijziging-Tw.html

Dit artikel is automatisch geconverteerd uit het oude archief van nieuwsbrieven van Bits of Freedom.