Dit zijn de interessante, ontroerende, zorgwekkende en/of hilarische linkjes over internetvrijheid die ik deze week graag met je deel.

Wanneer is een algoritme eerlijk?

Hoe weet je nou zeker dat een algoritme eerlijk is? Misschien wel door er een externe auditor ernaar te laten kijken. Cathy O'Neil (die het fantastische boek Weapons of Math Destruction schreef) helpt bedrijven door te checken of ze goed hebben nagedacht over wat de impact van hun datamanipulaties zou kunnen zijn. Wired beschrijft hoe O'Neil het algoritme van RentLogic onder loep nam. Mooi voorbeelden van hoe bevooroordeeld algoritmes kunnen zijn vind je in het (beetje commerciële) artikel van ConceptNet dat uitlegt op welke manieren word vectors (technologie om de betekenis van een tekst te achterhalen) de mist in kunnen gaan. Als zo'n standaard word vector-systeem bijvoorbeeld de volgende analogie moet afmaken: "man staat tot vrouw als winkelier staat tot...", dan wordt daar al snel "huisvrouw" van gemaakt. De EFF heeft dus niet voor niets een blogpost online gezet met vijf vragen die je jezelf moet stellen voordat je besluit om een algoritme in te zetten. Ze variëren van "Is het algoritme eerlijk?" tot "Hebben de mensen die geraakt worden door het systeem invloed op haar beslissingen?"

T = AVG - 2 weken

Over twee weken gaan de nieuwe Europese privacyregels in. Tot mijn verbazing kwam ik er afgelopen week achter dat de Belastingdienst niet op tijd klaar gaat zijn met haar aanpassingen om aan de wet te voldoen (Kamerlid Pieter Omtzigt stelde hier kritische vragen over). Even de cynische grappen daargelaten over wat er gebeurt als je niet op tijd je belasting betaalt, is het echt onverteerbaar dat de overheid zich niet aan de wet lijkt te gaan houden. Je zou bijna denken dat de Belastingdienst er al stiekem rekening mee houdt dat de Autoriteit Persoonsgegevens voorlopig nog niet de capaciteit zal hebben om de wet goed te handhaven. Op NU.nl:

De waakhond zegt klaar te zijn om de wet te gaan handhaven, maar vreest wel dat zijn budget niet toereikend is.

Vals beschuldigd door gezichtsherkenning

Als ik in een dystopische stemming ben, dan maak ik me zorgen over hoe snel het gebruik van gezichtsherkenning toeneemt in de maatschappij. Onderstaand verhaal laat één van de problemen zien: het aantal false positives is gigantisch: tijdens de Champions League finale in Cardiff werden er vorig jaar bijvoorbeeld 173 gezichten correct gematcht en en 2.297(!) gezichten valselijk beschuldigd als verdacht.

Deze links elke week in je mailbox?

Geef hier je e-mailadres op om deze lees-, luister en kijktips elk weekend in je inbox te ontvangen.

Menselijke interactie uitbesteden aan computers

Op het Google I/O festival presenteerde Google een boel nieuwe software. De meeste aandacht was er voor een bijna futuristische demo waarin een computer op compleet natuurlijke wijze telefonisch een afspraak bij de kapper maakt voor haar gebruiker. Als je het nog niet hebt gezien, dan moet je dat echt even doen:

Hoewel ik, net als veel andere mensen, een beetje ongelukkig werd van het idee dat je in de toekomst wellicht met een computer moet gaan communiceren die doet als het een mens is, was ik tegelijkertijd gefascineerd door het scifi-effect: we zijn nu écht dichtbij het moment waarop wij onze computers als een soort zelfstandige agent voor ons de wereld in kunnen sturen. Toch moet ik zeggen dat mijn ervaringen met de virtuele afspraakassistent Amy (van een vriend die op die manier graag zijn afspraken maakt) toch vooral erg matig zijn.

Ben Thompson vindt deze demo een illustratie van het feit dat er twee strategieën zijn voor technologiebedrijven: die van Google en Facebook is om jouw zoveel mogelijk van je domme werk uit handen te nemen, terwijl Apple en Microsoft erop mikken om jouw competenties uit te breiden en je creativiteit te versterken, of zoals Steve Jobs het zei: "The computer is the bicycle of the mind".

845 Instagram posts per seconde

Check Internet Live Stats voor hele vette visualisaties van hoe verschrikkelijk veel het internet gebruikt wordt. Check ook vooral de 1 second-link om te zien hoeveel tweets, e-mails, GB's, Youtube videos, etc. er per seconde door de bijna 4 miljard internetgebruikers verstookt worden. Joana Moll gebruikt dit soort data om te laten zien hoeveel ton CO2 er door ons gebruik van Google per seconde uitgestoten wordt (schrik niet... ?).

Volgende week verschijnt er geen editie van 'De week van'. De week erna (25 of 26 mei) weer wel...