Ook de huidige wetgeving is "dark"
Deze vorm van criminaliteit is eigenlijk altijd grensoverschrijdend en dat geldt ook voor de opsporing en berechting daarvan. En hoe vindingrijk dit optreden van de politie ook is, het wringt ook. De zaak legt twee grote problemen bloot: de wetgeving is verouderd en het ontbreekt aan goed toezicht op de politie.
In de eerste plaats zoekt de politie met dit soort acties de grenzen van de wet op. De politie bestempelt grote delen van het internet als “dark”, maar dat geldt net zo goed voor de huidige wetgeving die zij gebruikt om deze marktplaatsen te onderzoeken. Die regels zijn gemaakt in een periode dat een illegale marktplaats nog een donker steegje ergens achteraf was. Hoe je die wetgeving in de digitaliserende samenleving moet interpreteren is onbekend gebied. Dat de politie de wet zo ruim mogelijk uitlegt is te verwachten en niet per se een probleem, maar het is wel belangrijk dat de toegepaste werkwijze goed ingekaderd is en onafhankelijk getoetst wordt.
In de tweede plaats ontbreekt het aan goed toezicht op het handelen van de politie, zeker bij internationale onderzoeken. Bij dit onderzoek werkte onze politie bijvoorbeeld samen met de autoriteiten uit Canada, Amerika en Thailand. Logisch, want terwijl de website in het ene land is ondergebracht, wordt deze beheerd vanuit een ander land. En de handelaren en kopers komen weer uit andere landen. Maar wie controleert of de Nederlandse politie de wet juist heeft toegepast? Dat is niet lang niet altijd de Nederlandse rechter. In dit geval zijn er vier Nederlandse drugsdealers opgepakt. Die zullen waarschijnlijk in Nederland berecht worden, maar dat hoeft niet. Zelfs als dat al gebeurt, is het onwaarschijnlijk dat de rechter ook echt alle opsporingshandelingen onderzoekt.