Bewaarplicht: wrong, on so many levels

Misbruik kindermisbruik niet

Jaarverslag 2013 online (inclusief materiaal van een klokkenluider)

De strijd om vrijheid op het internet is er eentje van bloed, zweet en tranen. Het kostte ons meer dan twee jaar (en wat geluk) om netneutraliteit in de wet verankerd te krijgen. En ook vechten we al jaren tegen steeds weer nieuwe voorstellen om het internet te filteren. Wat minder zichtbaar is, is hoe smerig die strijd soms wordt gevoerd.

Misbruik van kinderen als argument tegen netneutraliteit

Als er veel op het spel staat (of dat nou geld, imago of een herverkiezing is) willen politici soms tegen elke prijs een wet er doorheen drukken. Als het niet met slechte argumenten kan, dan maar met hele foute. En dat gebeurde ook in het gevecht om netneutraliteit in Europa. Twee dagen voor de stemming in het Europese Parlement, stuurde een parlementslid de volgende e-mail naar fractiegenoten:

“I want to draw colleagues’ attention to the impacts of these last minute amendments. The S&D amendments, co-signed with GUE and the Greens, claim to promote a free and open internet. However, the consequence of these amendments will be to prevent actions against degrading, exploitative images of minors.”

Dat werd verder ingekleurd met een verhaal over misbruik van “a six month old baby”. De gewraakte amendementen hadden overigens nietsChild pornography and the net neutrality vote – what happened? met de bestrijding van seksueel misbruik van kinderen te maken.

Truth-potion verslaat kipo-kaart

En spijtig genoeg is dat een wetmatigheid: als een politicus een zeer prestigieuze strijd op het gebied van regulering van het internet dreigt te verliezen wordt de kipo-kaart getrokken. Vandaar mijn variant op Godwin’s LawDe wetmatigheid dat in discussie op internet vroeg of laat een verwijzing naar Hitler wordt gemaakt:

“Naarmate een discussie over wetgeving op internet langer duurt, nadert de kans dat iemand kindermisbruik als argument gebruikt 1.”

Of, in het Engels:

“As a legislative discussion on the internet grows longer, the probability of someone invoking child abuse as an argument approaches 1.”

Gelukkig verslaat de truth-potion van de burgerrechtenorganisaties de kipo-kaart van de politicus vrijwel altijd. Ook deze keer. Achter de schermen heeft EDRi uitgelegd waar het werkelijk om gaat, en dat werkte.

“Naarmate een discussie over wetgeving op internet langer duurt, nadert de kans dat iemand kindermisbruik als argument gebruikt 1.”

Misbruikte kinderen die nog eens misbruikt worden

Tenslotte, politici die dat think-of-the-childrenHet beroep op emotie om een discussie alsnog te winnen-argument gebruiken, branden hun vingers er aan. Als de beschuldigingen van dat parlements­lid waar waren, dan is het des te opmerkelijker dat dat parlementslid zelf bij de stemming verstek liet gaan. En als de beschuldigingen waar waren, dan hebben alle Britse fractiegenoten van dat parlementslid vóórVeel parlementsleden weigerden mee te gaan in de rethoriek van het parlementslid “degrading, exploitative images of minors” gestemd.

Maar als de beschuldigingen van het parlementslid niet kloppen, dan worden misbruikte kinderen daarmee nog eens misbruikt en dat is des te schokkender. Misbruik van kinderen hoort besproken te worden in slechts één debat: dat over bestrijding van misbruik van kinderen.

Misbruik van kinderen hoort besproken te worden in slechts één debat: dat over bestrijding van misbruik van kinderen.

  1. ervaringsdeskundige

    Blij dat eindelijk iemand zich hier over uitspreekt op het net.
    Aan het gebrek van reacties blijkt hoe gevoelig (emotioneel) het onderwerp ligt maar als ervaringsdeskundige kan ik u verzekeren dat geen enkel misbruikt kind/mens baat heeft bij politieke aandacht die zich niet richt op de persoon zelf maar gewoon gebruikt word om nog meer macht te behalen, of om de vrijheid te beperken.
    Het is erg smerig hoe misbruik misbruikt word om te misbruiken.
    Bedankt voor bovenstaand artikel.
    Een ervaringsdeskundige

  2. GS

    Ik heb misschien niet helemaal recht van spreken, mijn slechte ervaringen zijn op basis van fysieke en emotionele mishandeling door mijn leeftijdsgenoten, waarvan seksuele opmerkingen en betastingen ‘slechts’ een sporadisch en nog relatief onderdeel vormen. Maar voor wat het waard is wil ik me graag bij de ervaringsdeskundige aansluiten. Ik vind het jammer dat er een aantal politici lijken te zijn die onze slechte ervaringen menen te mogen kapen om hun conclusies uit te trekken.
    En het is niet eens gezegd dat het ook helpt. Mijn redding is nu juist de privacy geweest, het feit dat ik me buiten bereik van de groep kon terugtrekken, niets hoefde te zeggen waar de verwrongen geesten al dan niet ‘aanleiding’ in meenden te kunnen vinden, etc. Omgekeerd, alle pogingen begonnen met vragen: “Waar woon je?!” “Waar zit je op school?!” “Geef antwoord, anders doen we je wat!” Het spijt me om het te zeggen, maar “Wie niets te verbergen heeft, heeft niets te vrezen.” roept bij mij uiterst pijnlijke herinneringen op en maakt me bang opnieuw in handen van dergelijke ‘mensen’ te vallen.

  3. Arduenn

    Én de terroristen! ‘Think of the terrorists’!

  4. Rik

    Mooi artikel. Heel juist gezien!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Help mee en steun ons

Door mijn bijdrage ondersteun ik Bits of Freedom, dat kan maandelijks of eenmalig.