Dit zijn de interessante, ontroerende, zorgwekkende en/of hilarische linkjes over internetvrijheid die ik deze week graag met je deel.

Het internet als maatschappij zonder vertrouwen

Volgens Zeneyp Tufekci ontdekken we elke dag nieuwe vormen van internetfraude en -bedrog: “Russian bots that pretend to be American humans. American bots that pretend to be human trolls. Even humans that pretend to be bots.”. Ze wijst erop dat het internet zich aan het ontwikkelen is tot een low trust society, een plek waar je er niet vanuit kunt gaan dat je interacties lukken zoals verwacht en je dus altijd op moet passen. Eén van de gevolgen van het leven is een samenleving met weinig vertrouwen is dat het volk geneigd is te kiezen voor een sterke autoritaire leider, iemand die orde op zaken stelt. Op het internet wordt die rol steeds meer gespeeld door bedrijven zoals Google en Facebook. Tufekci vindt dat een onverstandige keuze: we moeten geen macht geven aan grote bedrijven die op geen enkele manier verantwoordelijk gehouden kunnen worden. In plaats daarvan moeten we publieke instituten bouwen die kunnen zorgen voor een eerlijke en open online maatschappij.

Een opinie uit de krant van de toekomst

De New York Times heeft een aantal sciencefictionschrijvers gevraagd om opinies te schrijven alsof ze in de toekomst geschreven zijn. Cory Doctorow beschrijft een toekomst waarin hij zijn columns niet meer op social media kan schrijven. Zodra je schrijft over wat meer complexe onderwerpen dan sport krijgen de filters machine anxiety en word je tekst voor de zekerheid geblokkeerd. Doctorow maakt zich dus zorgen over het gemak waarmee we tegenwoordig platforms en Facebook en Twitter verantwoordelijk willen maken voor wat er op die platforms wordt gepubliceerd. Hij schrijft:

Our first mistake was giving the platforms the right to decide who could speak and what they could say. Our second mistake was giving them the duty to make that call, a billion times a day.

Deze links elke week in je mailbox?

Geef hier je e-mailadres op om deze lees-, luister en kijktips elk weekend in je inbox te ontvangen.

SyRi is hard op weg een schandaal te worden

SyRI is een sleepnetmethodologie waarmee de overheid het opsporen van fraude makkelijker wil maken. Charlotte Huisman schreef in de Volkskrant twee stukken die wat mij betreft het failliet van het systeem zouden moeten betekenen. Er wordt namelijk geen fraude mee gevonden, maar mensen – zoals de inwoners van Rotterdam-Zuid – worden wel bij voorbaat verdacht gemaakt. Ik vind dat de tegenstanders gelijk hebben als ze zich afvragen waarom dit soort systemen vooral in armere wijken wordt ingezet en niet op de Zuidas.

Dark patterns: wat bedrijven doen als je ze niet reguleert

Je kent het vast wel: die ene kamer die nog maar over is op Booking en dan ook nog eens voor die speciale prijs, of de manier waarop je per ongeluk toch weer een annuleringsverzekering afsluit bij het boeken van een ticket bij Easyjet. Het zijn voorbeelden van zogenaamde dark patterns, de term voor (web)design waardoor de gebruiker gemanipuleerd wordt om de verkeerde keuzes te maken. Een groep Amerikaanse onderzoekers heeft op ruim tienduizend webshops geïnventariseerd wat voor soort dark patterns er worden ingezet. Het resultaat is deze catalogus van bedrog:

In de meest recente aflevering van de podcast Reply All wordt er één specifieke case uitgediept. De Amerikaanse belastingdienst heeft aan het bedrijfsleven gevraagd om het online indienen van belastingen mogelijk te maken. Voor bepaalde klanten (bijvoorbeeld veteranen of mensen met een laag inkomen) moesten ze dit dan gratis aanbieden. In ruil daarvoor beloofde de Amerikaanse belastingdienst om nooit zelf de mogelijk voor het online indienen te creëren. Het bedrijf Intuit gaat hier echt schofterig mee om: de betaalde versie van hun belasting-indien-product heet ‘Free’ en het echt gratis product was niet via Google te vinden. Honderdduizenden mensen zijn hierdoor genaaid. Amerika: het land waar je moet betalen om je belasting te betalen.

Als je liever leest dan luistert, dan is dit de set aan artikelen waar de podcastaflevering op gebaseerd is:

Googlewerknemers protesteren tegen hun eigen bedrijf

Het blijft voor mij een fascinerend verschijnsel dat werknemers van de grote techbedrijven steeds vaker en steeds directer in protest komen tegen het beleid van hun werkgever. En dan gaat het vaak niet eens over hun arbeidsvoorwaarden, maar over de maatschappelijke impact van de producten van het bedrijf waarvoor ze werken. Afgelopen week schreef een groep medewerkers van Google bijvoorbeeld een open brief aan de organisatie van Pride in San Francisco met het verzoek om Google niet meer toe te laten op het evenement:

If […] YouTube, allows abuse and hate and discrimination against LGBTQ+ persons, then Pride must not provide the company a platform that paints it in a rainbow veneer of support for those very persons. On the 50th anniversary of the Stonewall Riots, in a Pride celebration whose very slogan is “Generations of Resistance”, we ask you to join us in resisting LGBTQ+ oppression on the internet, and the subjugation of our right to equality in favor of calculated business concerns.

Jouw profiel: ‘Filthy Rich’ of liever ‘Hypebeast’?

Firefox wil je laten zien hoe trackingtechnologie op het web werkt en heeft daarvoor de website ‘Track This’ gemaakt. Die maakt gebruikt van een klassieke obfuscation techniek: zoveel onzinnige informatie creëren dat de echt informatie erin verzuipt. Je kunt kiezen kiezen uit vier profielen: hypebeast, filthy rich, doomsday of influencer. Zodra je er eentje kiest, opent Firefox 100 tabs om daarmee het advertentie-ecosysteem op het verkeerde been te zetten. Leuk om een keer uit te proberen!