De kosten en baten van privacybeperking zijn verdacht vaag
Sinds de jaren ’90 is de privacy van Nederlandse burgers op steeds meer manieren beperkt: de DNA-databank, identificatieplicht, cameratoezicht, bewaarplicht, stealth-sms. En er komen alleen maar meer bevoegdheden bij. Een inhoudelijk debat over het nut en de noodzaak van deze bevoegdheden komt maar niet van de grond. De reden hiervoor is dat de kosten en baten van privacyinbreuken erg vaag zijn, zegt gastblogger Ruud Wetzels.
Persoonlijke kosten onduidelijk
In de eerste plaats zijn de persoonlijke kosten van het inleveren van privacy onduidelijk. Dit komt omdat privacy niet makkelijk te definiëren of te meten is. Vervolgens kan dan ook niet duidelijk zijn wanneer er te veel of te weinig van is, of wat de schade is die wordt aangericht bij het beperken ervan. Je hoeft alleen maar naar de geschiedenis te kijken om een idee te krijgen van de mogelijke persoonlijke kosten van het op grote schaal en gedetailleerd monitoren van grote groepen burgers.
Financiële kosten onduidelijk
Ten tweede: de financiële kosten van het beperken van de privacy zijn onduidelijk. Die kosten zijn er natuurlijk wel; grote IT-systemen zijn notoir ingewikkeld en dus duur. Daarnaast kosten de mensen die alle verzamelde informatie moeten analyseren en beheren ook geld. Echter, de financiële discussie wordt in dit verband niet of nauwelijks gevoerd. In een tijd waarin er miljarden op de zorg bezuinigd wordt, waarin er meer dan een miljoen huishoudens zuchten onder een hypotheek die onder water staat, en waarin de koopkracht van iedereen sterk is gedaald, is het schandalig dat de overheid geen inzicht geeft in wat deze bevoegdheden ons eigenlijk kosten. Het is de verantwoordelijkheid van de overheid om hier open in te zijn, maar dat is ze nauwelijks. Hoewel het privacydebat natuurlijk niet alleen over financiële kosten moet gaan, kan het een begin zijn om het inhoudelijke debat op te starten.
Baten van privacy
Hoe zit het dan met de baten? Zijn we veiliger nu we nagenoeg geen privacy meer hebben? Het vreemde is dat dit zo mogelijk nog onduidelijker is. Niemand weet hoeveel baat we hebben bij dit nog nooit eerder vertoonde gebrek aan privacy. We leveren privacy in, we financieren dit als belastingbetaler tijdens een economische crisis, en we weten eigenlijk helemaal niet wat ons dit oplevert. Hoeveel levens zijn er gered doordat de overheid altijd kan zien waar we ons bevinden? Hoeveel aanslagen zijn er voorkomen? Hoeveel veiligheid hebben die naar schatting meer dan een miljoen camera’s in Nederland ons gebracht? Wat hebben we eraan gehad dat we niet meer anoniem een email kunnen versturen zonder dat de overheid meeleest? Niemand die er een antwoord op geeft. De meest waarschijnlijke reden hiervoor is dat de baten qua verhoogde veiligheid er nauwelijks zijn, anders zou de overheid deze informatie wel bekend maken.
Geef de feiten
Het privacydebat kenmerkt zich aan de ene kant door snelle oneliners (wie niks te verbergen heeft…) en aan de andere kant door een gebrek aan feiten. De Nederlandse burger heeft recht op deze feiten, over wat er gebeurt met ons belastinggeld, en over wat burgers er nu concreet aan hebben dat de overheid ze constant wil bespioneren. Alleen als deze informatie beschikbaar wordt, is er een inhoudelijke discussie mogelijk. Alleen dan kan de overheid de terechte angst bij de burger wegnemen dat de persoonlijke en financiële kosten van het beperken van privacy veel hoger zijn dan de veiligheid die het oplevert.
Hein,
Het is een grappige invalshoek, het privacydebat bekijken vanuit een kosten/batenanalyse. Tegelijk is het een onmogelijke, omdat de baten niet te kwantificeren zijn. Niemand kan een terreurdreiging berekenen, laat staan de gevolgen van een terreurdaad. Wie had de aanval op het winkelcentrum in Kenia kunnen bevroeden – laat staan kwantificeren?
Het privacydebat is een morele en ethische discussie. Laat privacy nooit, *nooit*, NOOIT een financieel-economisch item worden. Omdat ik geen financieel-economisch item ben.
Ruud Wetzels
@Hein: Ik ben het helemaal met je eens dat het niet puur een financieel-economische discussie zou moeten zijn, en dat de morele en ethische kant belangrijker is. Ik denk wel dat de financiële kant van het verhaal een goed startpunt van discussie zou kunnen zijn (zeker in deze tijd) die dan uiteindelijk tot een meer inhoudelijk debat zou kunnen en moeten leiden.
MathFox
Als we naar de Verenigde Staten kijken; daar heeft de NSA met al haar datacollectie toch mooi de bomaanslag op de Boston Marathon verijdeld.
Of is dat in een alternatieve realiteit?
cees zwinkels
Als je praat over informatiebeveiliging kun je wel degelijk baten en lasten berekenen. Een voorbeeld is het stelsel van basis- en registraties in Nederland. In hoeverre verminder je fraude, als je waarborgt dat identification maangement plus bij behorende logging op orde zijn en blijven?
De vraag moet je ook niet stellen aan een jurist, maar aan een controller die begrijpt wat systemen kunnen doen!
Johan
De kosten zijn zowiezo financieel-economisch uitdrukbaar. Deze kosten worden over het algemeen gemaakt onder het mom van het voorkomen van terrorisme en kinderporno. Zolang de overheid niet kan aantonen dat dit hiermee voorkomen kan worden (Één of andere pedofiel uit Kuijck die bijna 300 kinderen uit de kleren weet te chatten), of opgespoord had kunnen worden (hij is opgepakt omdat een van zijn slachtoffers in zijn auto zat, niet omdat ze zijn datahistorie die zijn ISP verplicht moet opslaan) is er geen baat. zowel ethisch als econimisch niet.
Anoniem
Als ik hoor dat bewoners door de eigenaar van een woning kunnen worden uitgeschreven in het bevolkingsregister, dan heb ik weinig vertrouwen in de betrouwbaarheid van die basisregistratie. En laat nu een heleboel andere registratie daar van af hangen.